Μια νέα τέχνη για εμένα!

 Όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με το κόσμημα στο πίσω μέρος του μυαλού μου είχα πάντα το όνειρο να μπορέσω να παρακολουθήσω κάποια μαθήματα που θα μου έδιναν την δυνατότητα να μάθω να δουλεύω και άλλα υλικά πέρα από τις χάντρες και να μπορώ να φτιάχνω και εγώ κάποια κομμάτια ξεχωριστά όπως τα ήθελα. Η δυνατότητα αυτή μου δόθηκε εφέτος μέσα από το πρόγραμμα του δήμου μας ( Στέλλα μου σε ευχαριστώ για την πληροφορία) Μια φορά λοιπόν την εβδομάδα τα αφήνω όλα στην άκρη και πάω στο εργαστήρι. Εκεί ,με πολλή υπομονή και αγάπη για αυτό που κάνει, η καλή μας δασκάλα μας δείχνει πως να δουλεύουμε τα διάφορα υλικά και να δημιουργούμε τα δικά μας κοσμήματα. Τα πράγματα βέβαια μετά τα Χριστούγεννα δυσκόλεψαν πάρα πολύ για εμένα διότι έχω αναλάβει την φροντίδα της μαμάς μου, αλλά και πάλι δεν τα παράτησα. Σύμμαχος μου τώρα η οικογένειά μου που με βοηθάει και ο καλός μου που με πηγαινοφέρνει για να μη χάνω χρόνο.  Έτσι σήμερα θα σας δείξω ένα κόσμημα για τον λαιμό, τα υλικά γήινα, ένα θαλασσινό βότσαλο, μια χάντρα από λάβα και ιριδίζον γυαλί, όλα δεμένα αρμονικά μεταξύ τους με σύρμα και καλάι. Πιστεύω να σας αρέσει όσο και σε εμένα.

 

Σας εύχομαι ένα όμορφο Σαββατοκύριακο και μια δημιουργική και χαρούμενη εβδομάδα.
Επίσης  να σας ευχηθώ μια όμορφη Άνοιξη, που θα  φέρει στη ζωή σας χρώματα και αρώματα κάνοντάς την  όσο το δυνατόν πιο γλυκιά και ωραία.

Είναι αυτό φιλοζωία ?????????

Από το μεσημέρι και μετά έχω γίνει μπαρούτι. Στον κήπο μας όπως σας έχω πει έχουμε κάποια γατάκια που τα φροντίζουμε με πολλη αγάπη. Ένα από αυτά είναι και η Νίνα που στις 13 Μαρτίου έγινε ενός έτους. Η Νίνα λοιπόν είναι πολύ μα πολύ χαδιάρα και φιλική με όλους. Πριν λίγες μέρες είδαμε την κοιλίτσα της να μεγαλώνει και απ' ότι  υπολογίζαμε σε ένα μήνα περίπου θα γεννούσε. Εχθές λοιπόν το πρωί που βγήκα να τα ταΐσω η Νίνα έλειπε όπως έλειπε και σήμερα, υποθέσαμε ότι ίσως έχει παει να βρει μέρος όταν θα έρθει η ώρα να γεννήσει να παει εκεί. Κούνια που μας κούναγε όμως, το μεσημέρι που βγήκαμε στην αυλή είδαμε την Νίνα να έχει επιστρέψει με την κοιλιά της άδεια, υποθέσαμε ότι γέννησε πρόωρα γιαυτό έλειπε σκύψαμε να τη χαϊδέψουμε και τι να δούμε της είχαν κάνει επέμβαση, στείρωσης. Κάποια-ος  εντός παρενθέσεως φιλόζωη -ος  την είχε πιάσει την πήγε σε γιατρό της πήραν τα γατάκια και την στείρωσαν. Και έρχομαι να ρωτήσω ποιος και με ποια λογική  κάνει στειρωση σε μια γάτα έγκυο και μετά την επέμβαση ενώ πρέπει να την έχεις σε επίβλεψη δυο με τρεις ημέρες την αφήνει έξω στο δρόμο χωρίς να νοιάζεται τι θα γίνει ? Η Νίνα μόλις την άφησαν ήρθε σε εμάς που ξέρει ότι την φροντίζουμε, ήταν πεινασμένη και είναι ακόμα υπό την επήρεια της νάρκωσης και κοιμάται συνέχεια, ενώ τα άλλα γατάκια έχουν παει δίπλα της και την προσέχουν. Ξέρω ότι κάποιοι θα πουν γιατί δεν τα στειρώνω αφού είναι στην αυλή μας. Καταρχήν μακάρι να είχα την οικονομική δυνατότητα να το κάνω, αλλά στη αυλή έρχονται διάφορα γατάκια πολλά από τα οποία  είναι περαστικά και αφού δεν μπορώ να τους κάνω στείρωση  τα φροντίζω όσο μπορώ, γι' αυτό λέω ότι αγαπάω τα ζώα και δεν λέω ότι είμαι φιλόζωη, γιατί κάτι τέτοιους φιλόζωους που βουτάνε ένα γατάκι σε προχωρημένη εγκυμοσύνη και το στειρώνουν φοβούμενοι μήπως αυτό γεννήσει στην πόρτα τους  και μετά το ξανά πετάνε στον δρόμο χωρίς να σκέφτονται τι θα γίνει συγνώμη αλλά εγώ τους θεωρω το λιγότερο ανήθικους, διότι με την ίδια λογική και ευκολία πιστεύω ότι   θα έπαιρναν αν μπορούσαν και όποια έγκυο γυναίκα έβλεπαν ότι δεν έχει δικό της σπίτι και την οικονομική τους  άνεση να της έκαναν με το έτσι θέλω στειρωση. Ε όχι αυτό δεν είναι φιλοζωία βρε αδελφέ, αυτό είναι αλλαζονεία ότι κάτι έκανες και εσύ.

Η Νίνα.

 Και θα σας αφήσω λέγοντας ότι μετά από πολλά χρόνια που συναναστρέφομαι με τα ζώα μπορώ να πω με το χέρι στην καρδιά ότι τα ζώα και αισθάνονται και καταλαβαίνουν ποιοι τα αγαπάνε και ποιοι όχι. 

ΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠ"ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑ

UPDATE:

Λοιπόν, έρχομαι να σας ενημερώσω για το από ποιoύς και που έγινε η στείρωση. Τη Δευτέρα, με τη φωτογραφία της Νίνας ανά χείρας, πήγα στο μεγαλύτερο κτηνιατρικό κέντρο του δήμου που εφημερεύει σε εικοσιτετράωρη βάση και διαθέτει και κλινική. Το ξέρω, επίσης, γιατί σε αυτό πάμε την Ζουζου και για το λόγο αυτό με γνωρίζουν, οπότε υπέθεσα ότι επειδή συνεργάζεται και με φιλοζωικές και ίσως κάτι να ήξεραν να μου πουν. Επίσης το ένστικτο μερικές φορές μας οδηγεί. Η κοπέλα στη ρεσεψιόν αφού με καλημέρισε με ρώτησε τι ήθελα, της εξήγησα δείχνοντας τη φωτογραφία αλλά επειδή το ΣΚ δεν είχε βάρδια με παρέπεμψε σε μια γιατρό του κέντρου. Και εδώ αρχίζουμε: αφού της εξήγησα και αυτής δείχνοντας τη φωτογραφία (παρεμπιπτόντως την κοίταζε λοξά λοξά) άρχισε να λέει διάφορα ωραία του στιλ στειρώσαμε πολλές γάτες το ΣΚ στειρώσαμε και μια ταρταρούγα αλλά δεν θυμάμαι αν είναι αυτή και και......
- Μα ήταν έγκυος σε λίγο θα γένναγε. .
-Όλες έγκυες ήταν αυτές που στειρώσαμε.
-Καλά το να πετάς νεογέννητα είναι έγκλημα, το να τα ξεριζώνεις λίγο πριν γεννηθούν τι είναι ?
-Όχι, αυτό επιτρέπεται, δεν θα γεμίσει ο τόπος αδέσποτα.
-Μα να γένναγε πρώτα και μετά να την στειρώνανε .
Και κουβέντα στην κουβέντα άκρη δεν έβγαινε. Μια τελευταία ερώτηση της λέω, ό,τι έγινε τώρα πια έγινε και δεν διορθώνεται, εμένα αυτό που με ενδιαφέρει είναι ποιος το έκανε γιατί βλέπω ότι η τομή είναι πολύ προσεγμένη (η αλήθεια να λέγεται ) και αν χρειάζεται κάποια αντιβίωση για να μην μολυνθεί η πληγή και τότε ως εκ θαύματος από εκεί που δεν θυμόταν, θυμήθηκε. Από την τομή που βλέπω ενενηνταενια τοις εκατό εδώ έγινε η επέμβαση, η γάτα είναι καλυμμένη πλήρως από φάρμακα. Καλά, ποιος την έφερε, ξαναρωτώ ? Τα γατιά μάζεψε η φιλοζωική του δήμου,  την στειρώσανε το Σάββατο και την Κυριακή τα επιστρέψανε εκεί που τα βρήκανε. Μου ήρθε να την πιάσω από το μαλλί, αλλά τι φταίει και αυτή, υπάλληλος είναι στο συγκεκριμένο κέντρο. Πάντως από έρευνα που έκανα είναι για τις φιλοζωικές ο πιο διαδεδομένος τρόπος στείρωσης. Οι γνώμες των γιατρών διίστανται, άλλοι το κάνουν ενώ άλλοι το θεωρούν ανήθικο. Αυτά λοιπόν τα καθέκαστα, πάντως η Νίνα δεν έχει φύγει από εδώ ούτε λεπτό, η περιπέτεια που πέρασε την έχει κατατρομάξει ενώ τα άλλα γατάκια είναι συνεχώς διπλά της..

Οι δικοί μου αετοί!

Όταν είδα την πρόσκληση για τη Βέροια υποσχέθηκα να βάλω και εγώ ένα μικρο λιθαράκι στην όλη προσπάθεια, όπως  κάνουμε όλες μας πάντα ενωμένες . Τα πράγματα όμως τον τελευταίο καιρό μου ήρθαν πολύ δύσκολα και με βασικότερο ότι μετά από μια κατάπτωση της μαμάς μου ανέλαβα πλέον τη φροντίδα της, κάτι που μου έχει περιορίσει πάρα πολύ τον λίγο ελεύθερο χρόνο που είχα. Παρ΄ολα αυτά κατάφερα να κάνω και εγώ κάτι μικρο αλλά με πολλή αγάπη πάνω απ' όλα. Ετοίμασα λοιπόν δυο τσαντάκια και μια τσάντα. Οι εικόνες που τα στολίζουν είναι δικής μου εκτύπωσης επάνω σε ύφασμα και τα υλικά που χρησιμοποίησα γνωστά και αγαπημένα . Εύχομαι και αυτή η προσπάθεια να έχει την επιτυχία που είχαν και οι προηγούμενες  γιατί ο σκοπός είναι ιερός.

Σας εύχομαι να έχετε μια όμορφη Κυριακή και μια ομορφότερη εβδομάδα.

Σάλι ή κασκόλ?

Μάρτης είναι νάζια κάνει πότε κλαίει πότε γελάει, έτσι δε λένε?  Γι'αυτό και εγώ ετοίμασα ένα ιδιαίτερο σάλι που φοριέται και σαν μεγάλο κασκόλ , αλλά μπορεί να μας κάνει παρέα και τα δροσερά βράδια του καλοκαιριού. Το χρώμα του γκρι με ρίγες σε ταιριαστά χρώματα που του δίνουν έναν όμορφο τόνο. Η πλέξη του μους για να είναι αφράτο και απαλό.

 

Να έχετε έναν όμορφο μήνα και μια ομορφότερη εβδομάδα.

«Ο Μαρτης και η Μανα του»

Τον γνωρίζετε το Μάρτη,
τον τρελό και τον αντάρτη;
Ξημερώνει και βραδιάζει
κι εκατό γνώμες αλλάζει.

   

Βάζει η μάνα του μπουγάδα,

σχοινί δένει στη λιακάδα,
τα σεντόνια της ν’ απλώσει,
μια χαρά να τα στεγνώσει.

 

 

 

Νά που ο Μάρτης μετανιώνει
και τα σύννεφα μαζώνει
και να μάσει η μάνα τρέχει
τα σεντόνια, γιατί βρέχει!

 

Νά ο ήλιος σε λιγάκι,
φύσηξε το βοριαδάκι,
κι η φτωχή γυναίκα μόνη
τα σεντόνια ξαναπλώνει.

 

 

Μια βροντή κι ο ήλιος χάθη
μες στης συννεφιάς τα βάθη,
ρίχνει και χαλάζι τώρα,
ποποπό, τι άγρια μπόρα!

 

Ώς το βράδυ φορές δέκα
άπλωσε η φτωχή γυναίκα
την μπουγάδα, κι όρκο δίνει

Μάρτη να μην ξαναπλύνει.

Ρίτα Μπούμη-Παπά 

 

 

 

 

Εύχομαι σε όλους μας έναν μήνα καλοτάξιδο και ευλογημένο.